«Υπάρχει ένα διήγημα στο Ταλμούδ που μιλάει για έναν κοινό άνθρωπο. Ήταν ο θυρωρός ενός πορνείου.»

Δεν υπήρχε σʼ εκείνο το χωριό πιο κακόφημη και πιο κακοπληρωμένη δουλειά από αυτή του θυρωρού στο πορνείο… όμως, τι άλλο να έκανε εκείνος ο άνθρωπος;

Πράγματι, ποτέ δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει, ούτε ήξερε άλλη δουλειά ή κάποια τέχνη. Στην πραγματικότητα, ήταν σε εκείνο το πόστο γιατί ο πατέρας του ήταν θυρωρός του πορνείου πριν από εκείνον, και πιο πριν, ο πατέρας του πατέρα του.

Για δεκαετίες, το πορνείο περνούσε από γονείς σε παιδιά και το ίδιο γινόταν και με το θυρωρείο.
Μια μέρα, πέθανε ο γέρος ιδιοκτήτης κι ένας νέος με ανησυχίες. Δημιουργικός και με επιχειρηματικό πνεύμα, ανέλαβε το πορνείο. Ο νεαρός αποφάσισε να εκσυγχρονίσει την επιχείρηση.
Ανακαίνισε τα δωμάτια και μετά κάλεσε το προσωπικό για να δώσει νέες οδηγίες.

Στο θυρωρό είπε:
«Από σήμερα και στο εξής, εκτός από τη φύλαξη της πόρτας θα μου δίνεις και εβδομαδιαία αναφορά. Θα καταγράφεις των αριθμό των ζευγαριών που μπαίνουν καθημερινά. Σε κάθε πέντε, θα ρωτάς πώς εξυπηρετήθηκαν και τι θα ήθελαν να διορθωθεί στην επιχείρηση. Και μια φορά την εβδομάδα θα μου δίνεις αναφορά με σχόλια που εσύ κρίνεις σκόπιμα.»
Ο άνθρωπος άρχισε να τρέμει. Ποτέ δεν του έλειψε η όρεξη για δουλειά, όμως….

«Θα χαιρόμουν πολύ να ικανοποιήσω την επιθυμία σας, κύριε¨, ψέλλισε, «όμως, εγώ δεν ξέρω να γράφω και να διαβάζω.»
«Α, Πόσο λυπάμαι! Όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορώ να πληρώνω άλλο άτομο να κάνει αυτή τη δουλειά, ούτε μπορώ να περιμένω πότε θα μάθεις να γράφεις. Γιʼ αυτό…»
«Μα κύριε, δεν μπορείτε να με απολύσετε. Δουλεύω εδώ όλη μου τη ζωή, όπως και ο πατέρας μου και ο παππούς μου..»
Δεν τον άφησε να τελειώσει…

Ο άνθρωπος ένιωσε να γκρεμίζεται ο κόσμος. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι θα μπορούσε να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Πήγε στο σπίτι του άνεργος για πρώτη φορά στη ζωή του. Τι να έκανε;

Θυμήθηκε ότι μερικές φορές στο πορνείο, όταν έσπαζε ένα κρεβάτι ή χαλούσε ένα ντουλάπι τα κατάφερνε και έκανε μια πρόχειρη επιδιόρθωση με ένα σφυρί και λίγα καρφιά. Σκέφτηκε ότι αυτή θα μπορούσε να είναι μια προσωρινή δουλειά ώσπου να βρεθεί κάτι πιο σταθερό. Αναζητούσε σʼ όλο το σπίτι τα εργαλεία που χρειαζόταν αλλά το μόνο που βρήκε ήταν κάτι σκουριασμένα καρφιά και μια φαφούτα τανάλια. Έπρεπε να αγοράσει μια πλήρη συλλογή εργαλείων και γιʼ αυτό θα χρησιμοποιούσε ένα μέρος της αποζημίωσης πού είχε πάρει.

Στη γωνία του δρόμου αντιλήφθηκε ότι στο χωριό του δεν υπήρχε σιδηροπωλείο και θα έπρεπε να ταξιδέψει δυο μέρες με το μουλάρι για να πάει στο πιο κοντινό χωριό για να αγοράσει τα εργαλεία. «Και τι πειράζει;» σκέφτηκε. Και ξεκίνησε.
Στην επιστροφή κουβαλούσε ένα ωραίο και πλήρες κουτί με εργαλεία. Δεν είχε προλάβει να βγάλει τις μπότες του όταν του χτύπησαν την πόρτα. Ήταν ο γείτονά τους
« Ήθελα να σε ρωτήσω. Μήπως έχεις να μου δανείσεις ένα σφυρί;»
«Ναι, έχω, μόλις το αγόρασα. Μα το χρειάζομαι για να δουλέψω… Ξέρεις, έμεινα χωρίς δουλειά και..»
«Εντάξει, θα στο επιστρέψω αύριο νωρίς το πρωί»
«Εντάξει»

Το επόμενο πρωί, όπως είχε υποσχεθεί, ο γείτονας χτύπησε την πόρτα.
«Κοίταξε, χρειάζομαι ακόμα το σφυρί. Μου το πουλάς;»
«Όχι, γιατί το χρειάζομαι για να δουλέψω. Εξάλλου, το σιδηροπωλείο απέχει δυο μέρες με το μουλάρι.»
“Ας κάνουμε μια συμφωνία» είπε ο γείτονας. « Εγώ θα σου πληρώσω τις δυο μέρες πήγαινε-έλα, συν το κόστος του σφυριού. Στο κάτω-κάτω, ακόμα άνεργος είσαι. Τι λες;»
Πράγματι, αυτό του έδινε δουλειά για 4 μέρες ακόμα. Δέχτηκε.

Στην επιστροφή, άλλος γείτονας τον περίμενε στην πόρτα του σπιτιού του.
«Γεια χαρά γείτονα. Εσύ πούλησες το σφυρί στο γείτονά μας;» «Ναι.»
«Χρειάζομαι και εγώ κάποια εργαλεία. Σου πληρώνω τις τέσσερις μέρες ταξίδι και ένα μικρό κέρδος για το καθένα. Ξέρεις, δεν είναι εύκολο να βρεις χρόνο να χρόνο να ταξιδέψεις για τις αγορές σου»
Πρώην θυρωρός άνοιξε το κουτί μ ετ εργαλεία και ο γείτονας διάλεξε μια πένσα, ένα κατσαβίδι, ένα σφυρί και ένα καλέμι. Τα πλήρωσε και έφυγε.
«Δεν είναι εύκολο να βρεις χρόνο να ταξιδέψεις για τις αγορές σου», θυμήθηκε.
Αν αυτό ήταν σωστό, πολύς κόσμος θα χρειαζόταν κάποιον αλλον να ταξιδέψει για να φέρει εργαλεία. Στο επόμενο ταξίδι αποφάσισε ότι θα ρίσκαρε λίγο κεφάλαιο από την αποζημίωση, αγοράζοντας περισσότερα εργαλεία από όσα είχε πουλήσει. Έτσι, θα εξοικονομούσε χρόνο σε ταξίδια.
Κυκλοφόρησαν τα νέα στη γειτονιά και πολλοί γείτονες αποφάσισαν να σταματήσουν να ταξιδεύουν για τις αγορές τους.
Μια φορά την εβδομάδα, ο πρώην θυρωρός και νυν έμπορος εργαλείων πήγαινε στο γειτονικό χωριό και αγόραζε ότι χρειάζονταν οι πελάτες του. Γρήγορα κατάλαβε ότι αν έβρισκε ένα μέρος να αποθηκεύει τα εργαλεία, θα έκανε λιγότερα ταξίδια και θα είχε μεγαλύτερο κέρδος. Έτσι, νοίκιασε μια αποθήκη . Μετά, μεγάλωσε την είσοδο και ύστερα από μερικές εβδομάδες πρόσθεσε και βιτρίνα. Έτσι, έγινε το πρώτο σιδηροπωλείο του χωριού.
Όλοι ήταν ικανοποιημένοι και αγόραζαν στο κατάστημά του. Δεν ήταν ανάγκη πια να ταξιδεύει, γιατί το σιδηροπωλείο του γειτονικού χωριού του έστελνε τις παραγγελίες Είχε γίνει καλός πελάτης.
Μια μέρα, σκέφτηκε ο φίλος του ο τορναδόρος ότι θα μπορούσε να κατασκευάζει σφυριά για αυτόν. Και μετά, γιατί όχι; Θα μπορούσε να φτιάχνει τανάλιες, πένσες, καλέμια. Υστέρα ήρθαν τα καρφιά και οι βίδες…
Για να μην τραβήξει επί μακρός γ ιστορία , ας πούμε ότι μέσα σε δέκα χρόνια εκείνος ο άνθρωπος είχε γίνει εκατομμυριούχος κατασκευαστής εργαλείων και σκληρή και τίμια εργασία. Και τελικά, έφτασε να γίνει ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας της περιοχής.
Ήταν τόσο ισχυρός που μια μέρα, με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά, αποφάσισε να δωρίσει στο χωριό του ένα σχολείο. Εκτός από ανάγνωση και γραφή, εκεί θα διδάσκονταν οι τέχνες και οι πιο σημαντικές γνώσεις της εποχής.

Ο δήμαρχος και ο διοικητής οργάνωσαν μια μεγάλη γιορτή για τα εγκαίνια του νέου σχολείου και ένα σπουδαίο δείπνο προς τιμή του ιδρυτή του.
Στο τέλος του δείπνου, ο δήμαρχος του παρέδωσε το κλειδί της πόλης. Ο διοικητής τον αγκάλιασε και του είπε:
«Με μεγάλη ευγνωμοσύνη και περηφάνια σας ζητάμε να μας κάνετε την τιμή να υπογράψετε την πρώτη σελίδα του βιβλίου των πεπραγμένων του νέου σχολείου.»
«Η τιμή είναι δική μου», είπε ο άντρας. Νομίζω ότι πολύ θα μου άρεσε να υπογράψω, όμως, δεν ξέρω να διαβάζω ούτε να γράφω. Είμαι αναλφάβητος.»
«Εσείς, αναλφάβητος;» είπε ο διοικητής που δεν μπορούσε να το πιστέψει. « Δεν ξέρετε να γράφετε και να διαβάζετε; Δημιουργήσατε μια εμπορική και βιομηχανική αυτοκρατορία χωρίς να ξέρετε να γράφετε και να διαβάζετε; Μένω έκπληκτος. Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσατε να κάνετε αν ξέρατε γραφή και ανάγνωση».
«Μπορώ να σας απαντήσω» αποκρίθηκε ο άντρας ψύχραιμα.
« Αν ήξερα να διαβάζω και να γράφω..θα ήμουν θυρωρός σε πορνείο».

Χόρχε Μπουκάϊ

Να σου πω μια ιστορία

Δεν είμαι κατηγορηματικός πως το ίντερνετ και η εποχή μας είναι το δώρο του Θεού και δεν έχει κανένα ψεγάδι. Εχει πολλά. Αλλά είμαι κατηγορηματικός ως προς την δύναμη που κουβαλάει και την καινοτομία που επιτρέπει. Είναι ένα εργαλείο και ως τέτοιο θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Μπορεί να έχει πολλές λύσεις στις προκλήσεις μας αλλά δεν έχει ΟΛΕΣ τις λύσεις για τα πάντα.

Σε έναν τέτοι κόσμο, γιατί να συνεχίσουμε να ζούμε όπως πριν κάποιο κοντινό μεν, περασμένο δε, καιρό;

Ας πάρουμε την εκπαίδευση. Ο καθένας μπορεί να βρεί κάθε είδους πληροφορία στο ίντερνετ. Δεν είναι πάντα φιλτραρισμένη και θέλει προσοχή αλλά οι δυνατότητες που ανοίγονται είναι άπειρες. Μαθήματα εξ’αποστάσεως μειώνουν το κόστος της εκπαίδευσης κάποιου. Υπάρχουν μαθήματα των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου τόσο δωρεάν όσο και επί πληρωμή, διαθέσιμα με ένα κλικ. Πράγματα στα οποία πριν 20 χρόνια δεν είχε πρόσβαση κάποιος εκτός αν διέθετε ένα αρκετά σεβαστό χρηματικό ποσό. Αυτά σίγουρα είναι μια ώθηση μπροστά στον κόσμο σήμερα ο οποίος έχει ανάγκη την γνώση.

Ο τομέας της εργασίας έχει ριζοσπαστικοποιηθεί τελείως. Εδώ βλέπουμε αλλαγές κάποιοες καλές, κάποιες όχι τόσο οι οποίες έχουν φέρει μια νέα πραγματικότητα. Εταιρείες ψάχνουν υπαλλήλους online, υπάλληλοι χάνουν δουλειές λόγω των ηλεκτρονικών δραστηριοτήτων τους και θέσεις εργασίας χάνονται επειδή ένας υπολογιστής μπορεί να κάνει αποτελεσματικότερη δουλειά από έναν άνθρωπο. Θετικά και αρνητικά. Η αγορά βέβαια περιέχει και ατέλειωτες ευκαιρίες αρκεί να ξέρει κάποιος που να ψάξει και κυρίως να έχει ανοιχτούς ορίζοντες.Δεν είναι όλα απάτες, αν και για αυτούς οι οποίοι θέλουν να εξαπατήσουν, το ίντερνετ είναι πάλι τρομερό εργαλείο. όπως επίσης και για εκείνους οι οποίοι αναζητούν να εξαπατηθούν….
Ξέραμε πως ήταν κοστοβόρο να ανοίξει κανείς μια δική του επειχήρηση. Τώρα το κάνεις από την άνεση του σπιτιού σου με μερικά κλικ.
Ξέραμε πως χρειαζόταν να έχεις ένα φυσικό προϊόν ή υπηρεσία να πουλήσεις. Τώρα αρκούν μερικές γραμμές κώδικα.

Πολλά παραδείγματα ακόμα μπορούν να δοθούν . Το συμπέρασμά μου είναι να μην προσεγγίζουμε το σήμερα με όρους του χθές. Αλλάξανε και αλλάζουν πολλά, ας συμβαδίσουμε με τις επιταγές της εποχής γιατί αυτός που παραμένει προσκολλημένος, μένει πίσω.

Χρειάζεται ανοιχτό μυαλό και ξεκάθαροι στόχοι. Αυτές είναι οι βάσεις. Αν υπάρχουν αυτά, τα εργαλεία βρίσκονται και μάλιστα σε αφθονία.

Η επενδυτική τράπεζα Piper Jaffray παρουσίασε την έκθεσή της και κάποια στοιχεία είναι ενδεικτικά του τρόπου με τον οποίο κινείται η νεολαία. Αυτά τα στοιχεία είναι σημαντικά για να καταλάβουμε τις σημερινές τάσεις καθώς και τι θα είναι σημαντικό μετά από κάποια χρόνια.

1. Οι έφηβοι ξοδεύουν to μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους σε τρόφιμα . Tα Starbucks παραμένουν το αγαπημένο brand μεταξύ των teens για  δαπάνες στον τομέα τροφίμων και ποτών . Ο τομέας των τροφίμων αποτελεί το 23% των εφηβικών δαπανών , που ακολουθείται από τα είδη ένδυσης ( 20 % ) , εξαρτήματα ( 10 % ) , βιντεοπαιχνίδια ( 8 % ) , αυτοκίνητα ( 8 % ) , ηλεκτρονικά ( 8 % ) , και τα παπούτσια ( 7 % ) . Το υπόλοιπο δαπανάται για τη μουσική , τις ταινίες και διάφορες εκδηλώσεις .

2. Η Nike παραμένει η κορυφαία μάρκα ειδών ένδυσης μεταξύ των εφήβων σε όλα τα επίπεδα εισοδήματος . Forever 21 , American Eagle , Polo Ralph Lauren , και της Victoria Secret κατατάσσονται επίσης ανάμεσα στις πιο δημοφιλείς μάρκες ένδυσης . Κορυφαίες μάρκες υποδημάτων για εφήβους υψηλότερου εισοδήματος περιλαμβάνουν Nike , Converse , Vans , Sperry Top - Sider , η DSW , και ο Steve Madden .

3. Αγοράζουν από το Amazon περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο σάϊτ. 

4. Αυξανόμενος αριθμός εφήβων προτιμούν να αγοράζουν online και κυρίως άντρες.

5. Το Instagram είναι το πιο σημαντικό κοινωνικό δίκτυο για τους έφηβους, ακολουθούμενο από το Twitter και το Facebook.

Αυτά τα στοιχεία παρουσιάζουν ενδιαφέρον καθώς αναφερόμαστε στην επόμενη γενιά ενηλίκων και αυτοί θα καθορίσουν σε μεγάλο ποσοστό τα trends του άμεσου μέλλοντος.

Υπάρχει μια διήγηση του συγγραφέα Aksel Sandemose που περιγράφει τον τρόπο σκέψης στις κλειστές μικρές Σκανδιναβικές κοινωνίες. Απαρτίζεται από 10 “νόμους” που ακολουθεί η κοινωνία απέναντι στην προσωπική επίτευξη ενός μέλους της και σαν περίληψη μπορούν να συμπτυχθούν σε μια φράση : “μην νομίζεις πως είσαι κάτι ιδιαίτερο και πως είσαι καλύτερος από εμάς”. Οι “νόμοι” είναι ώς εξής:

1. Μην νομίζεις πως είσαι κάτι ιδιαίτερο.
2. Μην νομίζεις πως είσαι καλός σαν κι εμάς.
3. Μην νομίζεις πως είσαι εξυπνότερος από εμάς.
4. Μην πείσεις τον εαυτό σου πως είσαι καλύτερος από εμάς.
5. Μην νομίσεις πως ξέρεις περισσότερα απο εμάς.
6. Μην νομίσεις πως είσαι πιο σημαντικός από εμάς.
7. Μην νομίσεις πως είσαι καλός σε οτιδήποτε.
8. Δεν θα γελάς με εμάς.
9. Μην νομίσεις πως κάποιος ενδιαφέρεται για εσένα.
10. Μην νομίσεις πως μπορείς να μας διδάξεις κάτι.

Αυτοί οι νόμοι ακολουθούνται και από έναν 11ο:

11. Μήπως νομίζεις πως δεν ξέρουμε κάποια πραγματάκια για εσένα;

Βλέπετε κάποια αναλογία με την ζωή μας εδώ; Πιστεύω πως αυτοί οι νόμοι έχουν εφαρμογή παντού και ισχύουν σε μεγάλο μέρος μόλις κάποιος πάει να ξεχωρίσει στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις. Το μέρος της κοινωνίας το οποίο αποτελείται από άτομα τα οποία φοβούνται την επιτυχία αλλά και την αποτυχία επιτίθεται γιατί βλέπει την απειλή στον δικό τους τρόπο σκέψης και ζωής. Ποιός είσαι εσύ να επιτύχεις και να φανούμε εμείς αποτυχημένοι;